نقد و بررسی “تیغه پنهان”: دود در چشمان شما قرار می گیرد

سایه تاریخ طولانی است. سایه سیگار تونی لئونگ نیز همینطور است، که تعداد کمی از تصاویر دیگر در سینمای مدرن چین (هنگ کنگ) می توانند برای نیروی شمایل نگاری رقابت کنند. تصور کردن او در حال سیگار کشیدن به معنای تجسم یک دنیای کامل از احساس است – خلسه زیبایی‌شناختی وونگ کار وای که در یک دید واحد تقطیر شده است. شاید فقط مشت بروس لی یا نوسان چئونگسام یکی دیگر از ونگ های مورد علاقه، مگی چونگ، مقایسه شود.

چنگ ار مانند بسیاری از نو نوآریست ها در این سایه ها رشد می کند. آنها آخرین فیلم او، “تیغه پنهان” را تعریف می کنند، یک جعبه معمایی اکشن و هیجان انگیز در بحبوحه جنگ دوم چین و ژاپن (1937-1945)، که طی آن کمونیست ها، ناسیونالیست های چینی، امپریالیست های ژاپنی و همکاران برای قدرت و روح رقابت کردند: سایه. جنگ؛ دولت های سایه؛ و بله، بسیاری از عکاسی در سایه عمیق از لئونگ، که نقش یک رئیس جاسوسی را بازی می کند، در حالی که سیگار می کشد شگفت انگیز به نظر می رسد. (سپس سایه کمونیسم چینی است که سوالات پیچیده ای را در مورد سیاست فیلم مطرح می کند.)

وانگ ییبوی مسحورکننده، که به طرز بی عیب و نقصی، با لبخند غمگین و رفتارهای دقیق خود، نقش یک جاسوس قاتل جوان را بازی می کند (که دقیقاً سؤال اصلی اوست)، مانند آینه ای برای لئونگ از دهه ها پیش است. این حس ادای احترام عمدی به نظر می رسد. این داستان به شیوه‌هایی ارائه می‌شود که صرفاً فرامتنی نیستند، و چنگ به وضوح استعداد عظیم و تاریخ سینمایی را که در اختیار دارد ارج می‌نهد.

اما هر چقدر هم که واضح و شیک اجرا شوند، قطعات کاملاً رضایت بخش نیستند. شخصیت‌های زن (به رهبری ژو ژون) باریک طراحی شده‌اند، و عشق چنگ به پازل‌سازی اغلب منجر به سردرگمی می‌شود، با بازده بسیار کمی برای تمام مدتی که در تاریکی سرگردان است. با این حال، می‌توانستم تمام روز بازیگران را در اتاق‌های مجلل پشتی شانگهای تماشا کنم (و گریه می‌کنند و خونریزی می‌کنند).

تیغه پنهان
درجه بندی نشده. به زبان ماندارین با زیرنویس. مدت زمان: 2 ساعت 8 دقیقه. در تماشاخانه ها.