آتش‌سوزی‌های کانادا 20 میلیون هکتار را سوزانده است، شهرهای کانادا و ایالات متحده را با دود پوشانده و نگرانی‌های بهداشتی را در دو طرف مرز ایجاد کرده است، بدون اینکه پایانی برای آن دیده شود. تلفات اقتصاد کانادا تازه شروع به فروکش کردن کرده است.
آتش‌سوزی‌ها عملیات نفت و گاز را متوقف کرده، برداشت چوب موجود را کاهش داده، صنعت گردشگری را تضعیف کرده و هزینه‌های بی‌شماری را بر نظام سلامت ملی تحمیل کرده است.
این تلفات نماد فشاری است که به طور گسترده‌تری احساس می‌شود، زیرا کشورهای سراسر جهان فاجعه پس از فاجعه ناشی از آب و هوای شدید را تجربه می‌کنند و تنها با گرم شدن آب و هوا افزایش خواهند یافت.
چیزی که مدت‌ها به نظر می‌رسید یک نگرانی دوردست بود، در سال‌های اخیر تسکین یافته است، زیرا دود وزش‌آلود مناطق وسیعی از آمریکای شمالی را فراگرفته، سیل‌ها محله‌ها را از بین برده و امواج گرما شبکه‌های برق را تحت فشار قرار داده است. این امر میلیاردها دلار هزینه دارد و پیامدهای طولانی تری دارد، مانند خروج بیمه گذاران از بازارهای مستعد طوفان و آتش سوزی.
در برخی از مطالعات اولیه در مورد تأثیر اقتصادی افزایش دما، به نظر می رسد که کانادا نسبت به کشورهای نزدیک به استوا موقعیت بهتری دارد. گرم شدن هوا می تواند فصول کشاورزی طولانی تری داشته باشد و مکان های بیشتری را برای زندگی جذاب کند زیرا زمستان ها سخت تر می شوند. اما واضح است که افزایش نوسانات – طوفان‌های یخ به دنبال آتش‌سوزی به دنبال باران‌های شدید و در حال حاضر طوفان‌ها در سواحل اقیانوس اطلس، که تا کنون در شمال غیرمعمول است – هر گونه دستاورد بالقوه را از بین می‌برد.
دیو ساویر، اقتصاددان اصلی موسسه آب و هوای کانادا، گفت: «این سریعتر از چیزی که ما فکر می‌کردیم اتفاق می‌افتد، حتی افراد آگاه. «اگر تلاش می‌کردید، نمی‌توانید این را مدل کنید. ما همیشه نگران این تشدید خسارات بوده‌ایم، اما دیدن این اتفاق بسیار شدید است.”
با این وجود، آقای ساویر و همکارانش سعی کردند از آن الگوبرداری کنند. در گزارشی در سال گذشته، آنها محاسبه کردند که هزینه های مرتبط با آب و هوا در سال 2025 به 25 میلیارد دلار کانادا افزایش می یابد و رشد اقتصادی را به نصف کاهش می دهد. تا اواسط قرن، آنها پیش‌بینی کردند که 500000 شغل از بین می‌رود، عمدتاً به دلیل گرمای بیش از حد که بهره‌وری نیروی کار را کاهش می‌دهد و باعث مرگ زودرس می‌شود. پس از آن، افزایش هزینه‌ها برای خانوارها و مالیات‌های بالاتر مورد نیاز برای حمایت از هزینه‌های دولت برای ترمیم آسیب‌ها وجود دارد – به‌ویژه در شمال، جایی که یخ‌زدگی دائمی باعث شکسته شدن جاده‌ها و ساختمان‌ها می‌شود.
هنوز برای اطلاع از هزینه آتش سوزی های فعلی زود است و چندین ماه از فصل آتش سوزی باقی مانده است. اما شرکت مشاوره آکسفورد اکونومیکس پیش‌بینی کرده است که می‌تواند بین 0.3 تا 0.6 درصد از رشد اقتصادی کانادا در سه ماهه سوم بکاهد – ضربه بزرگی است، به ویژه از آنجایی که استخدام در این کشور در حال حاضر کند شده است و خانوارها بدهی بیشتری دارند و پس‌انداز کمتری نسبت به خود دارند. همسایگان جنوب
تونی استیلو، مدیر اقتصاد کانادا در آکسفورد می‌گوید: «ما از قبل فکر می‌کنیم که در حال رکود هستیم و این فقط اوضاع را بدتر می‌کند. اگر بخواهیم ببینیم که این آتش‌سوزی‌ها واقعاً راهروهای حمل‌ونقل را مختل می‌کند و برق رسانی به مراکز جمعیتی بزرگ را مختل می‌کند، پس شما از عواقب بدتری صحبت می‌کنید.»
برآوردها از کشش کلی اقتصادی بر اساس آسیب به صنایع خاصی است که با هر فاجعه متفاوت است.
آتش‌سوزی‌های اخیر برخی از کارخانه‌های چوب را بیکار کرده است، برای مثال، زیرا کارگران تخلیه شده‌اند. به گفته درک نایگبور، مدیر اجرایی انجمن محصولات جنگلی کانادا، مشخص نیست که این خسارت چقدر به ذخایر جنگلی وارد می شود، اما دولت های استانی تمایل دارند میزان چوبی را که اجازه برداشت پس از آتش سوزی های بزرگ را می دهند، کاهش دهند. هجوم سوسک‌های کاج، که به دلیل دمای ملایم‌تر زمستان در از بین بردن آفات، شعله‌ور شده‌اند، باعث کاهش قطع درختان در بریتیش کلمبیا شده است.
اگرچه قیمت چوب در ماه‌های اخیر کاهش یافته است زیرا نرخ‌های بهره بالاتر بر ساخت و ساز خانه تاثیر گذاشته است، کانادا با کمبود مسکن مواجه است زیرا تلاش می‌کند میلیون‌ها مهاجر جدید را جذب کند. کاهش دسترسی به چوب حل مشکل مسکن آن را دشوارتر می کند.
آقای او می‌گوید: «به جرات می‌توان گفت که در کانادا با کمبود عرضه مواجه می‌شویم. همسایه گفت.
صنعت گردشگری نیز تحت تأثیر قرار گرفته است، زیرا آتش‌سوزی‌ها درست زمانی که اپراتورها وارد فصل مهم تابستان می‌شدند – گاهی اوقات دور از آتش‌سوزی – شروع شد. تجارت در شهر شبه جزیره توفینو، مقصدی محبوب برای تماشای نهنگ‌ها در جزیره ونکوور، زمانی که تنها دسترسی بزرگراه آن بر اثر آتش‌سوزی دو ساعت دورتر قطع شد، سقوط کرد. جاده از آن زمان بازگشایی شده است، اما تنها یک لاین در هر زمان، و رانندگان باید تا یک ساعت منتظر بمانند تا عبور کنند.
سابرینا دونووان مدیر کل استراحتگاه ساحلی پاسیفیک سندز و رئیس سازمان محلی ترویج گردشگری توفینو است. او گفت که اشغال هتل او از 85 درصد در ماه ژوئن به حدود 20 درصد کاهش یافته است و رزروهای کمی برای بقیه سال انجام می شود. کارفرمایان معمولاً کارکنان خود را در طول تابستان خانه می‌کنند، اما پس از هفته‌ها بدون مشتری، بسیاری از کارگران برای کار در جاهای دیگر ترک می‌کنند و حفظ خدمات کامل در ماه‌های آینده را دشوار می‌سازد.
خانم “این آتش سوزی اخیر برای اکثریت جامعه بسیار ویرانگر بوده است.” دونوان گفت و خاطرنشان کرد که سواحل هرگز در طول کار خود با آتش سوزی های جنگلی مقابله نکرده است. این چیزی است که اکنون باید در آینده به آن فکر کنیم.»
صرف نظر از شدت هر قسمت خاص، با نزدیک شدن بلایا به زیرساخت های حیاتی و مراکز جمعیتی، هزینه ها افزایش می یابد. به همین دلیل است که دو سال گران‌ترین سال تاریخ معاصر، 2013، زمانی که سیل بزرگ کلگری را درنوردید، و سال 2016، زمانی که آتش‌سوزی فورت مک‌موری، 2400 خانه و کسب‌وکار را از بین برد و تولید نفت و گاز، محرک اصلی اقتصادی این منطقه، را متوقف کرد.
امسال بیشترین آتش سوزی در مناطق روستایی بوده است. در حالی که برخی از حفاری نفت مختل شده است، آسیب کلی به صنعت نفت جزئی بوده است. بر اساس تحلیل بانک TD، تهدید بلندمدت بزرگ‌تر برای صنعت کاهش تقاضا برای سوخت‌های فسیلی است که می‌تواند 312000 تا 450000 کارگر را در سه دهه آینده جابجا کند.
اما هنوز تابستان طولانی و گرمی در پیش است. و صنعت بیمه در آماده باش به سر می برد و افزایش خسارت در سال های اخیر را با هشدار تماشا کرده است. قبل از سال 2009، ضررهای بیمه شده در کانادا به طور متوسط حدود 450 میلیون دلار کانادا در سال بود و اکنون به طور معمول بیش از 2 میلیارد دلار است. شرکت های بیمه اتکایی بزرگ پس از چندین پرداخت فلج کننده از بازار کانادا عقب نشینی کردند و قیمت ها را برای صاحبان خانه و مشاغل افزایش دادند. این حتی هزینه‌های بیمه عمر را که احتمالاً ناشی از گرمای بیش از حد و بیماری‌های تنفسی ناشی از دود است، محاسبه نمی‌کند.
کریگ استوارت، معاون امور فدرال برای اداره بیمه کانادا، گفت که مسائل آب و هوا در دهه گذشته به دغدغه اصلی این سازمان تبدیل شده است.
در سال 2015، ما مدیرعامل خود را به سراسر کشور فرستادیم تا در مورد نیاز به آمادگی برای آینده آب و هوایی متفاوت صحبت کند. استوارت گفت. “در آن زمان، ما دو سال قبل از سیل در کلگری در آینه دید عقب بودیم. ما فکر کردیم، “اوه، ما یک رویداد دیگر در دو تا سه سال خواهیم داشت.” ما هرگز نمی توانستیم تصور کنیم که اکنون شاهد دو یا سه رویداد فاجعه آمیز در سال در کشور هستیم.”
به همین دلیل است که صنعت به شدت برای دولت کانادا فشار آورد تا یک استراتژی سازگاری جامع ارائه دهد که در اواخر ژوئن منتشر شد. این سازمان اقداماتی مانند سرمایه‌گذاری در جنگل‌های شهری برای کاهش اثرات سلامتی امواج گرما و تهیه نقشه‌های بهتر سیل را توصیه می‌کند که به مردم کمک می‌کند از ساخت و ساز در مناطق آسیب‌پذیر اجتناب کنند. کارشناسان آتش نشانی و جنگلبانی خواستار بازسازی خدمات جنگلی، که به دلیل سال ها ریاضت از بین رفته است، و افزایش حجم سوختگی ها را تجویز کرده اند – که همه اینها هزینه زیادی دارد.
مایک ساویج، شهردار هالیفاکس، لازم نیست متقاعد شود که این هزینه ها ضروری است. شهر او در بهار امسال با 151 خانه سوخته، بزرگترین شهر بود که خسارت های آتش سوزی را متحمل شد. این فاجعه پس از طوفان فیونا در سال گذشته رخ داد که بسیاری از خطوط ساحلی را زیر آب برد. آقای. وحشی نگران سرنوشت تنگه ای است که نوا اسکوشیا را به نیوبرانزویک متصل می کند و سیستم های برقی که اکنون به جای زمستان سرد در تابستان گرم به اوج خود می رسند.
“من مطمئناً معتقدم که وقتی شما در کاهش سرمایه گذاری می کنید، تأثیر مثبت چشمگیری از این سرمایه گذاری ها وجود دارد.” وحشی گفت. “این یک زمان چالش برانگیز خواهد بود. اینکه فکر کنیم از این آتش عبور کرده ایم و بگوییم، “خوب، خوب است، کارمان تمام شد”، کمی ساده لوحانه خواهد بود.”
